عوامل و میزان شیوع هامارتوما

بررسی عوامل و میزان شیوع هامارتوما

هامارتوم، یک تومور خوش خیمی است که می تواند در ریه ها، قلب، پوست، مغز، سینه یا سایر نواحی ایجاد شود. آنها از سلول‌های غیرطبیعی اما نه سرطانی مشابه سلول‌هایی که بافتی را تشکیل می‌دهند که از آنجا منشا می‌گیرند، تشکیل شده‌اند. هامارتوما در مطالعات تصویربرداری می تواند شبیه سرطان به نظر برسد و به همین دلیل می تواند بسیار ترسناک باشد. در مقاله امروز سایت کلینیک شبانه روزی فولادشهر به بررسی عوامل و میزان شیوع هامارتوما خواهیم پرداخت.

در برخی از نواحی بدن ممکن است هیچ علامتی ایجاد نکنند یا حتی به مرور زمان پسرفت کنند. درحالی که در برخی دیگر ممکن است عوارضی را به همراه داشته باشند. آنها همچنین ممکن است به عنوان بخشی از سندرم هایی رخ دهند که افراد را مستعد ابتلا به سرطان در چندین اندام مختلف می کند.

اغلب، هیچ علامتی در ارتباط با هامارتوم وجود ندارد، و به طور اتفاقی زمانی که آزمایشی به دلیل دیگری تجویز می‌شود، تشخیص داده می‌شوند، اما زمانی که علائم ایجاد می‌کنند، اغلب به محلی که در آن رخ می‌دهند مربوط می‌شود. هامارتوما یک تومور خوش‌خیم (غیر سرطانی) است که از بافت‌های «طبیعی» تشکیل شده است که در ناحیه رشد می‌کنند.

به عنوان مثال، هامارتوم ریه (ریوی) رشد بافت های غیر سرطانی شامل چربی، بافت همبند و غضروف است که در نواحی ریه ها یافت می شود. تفاوت هامارتوم ها با بافت طبیعی این است که هامارتوم ها در یک توده نامرتب رشد می کنند. بیشتر هامارتوم ها به آرامی، با سرعتی مشابه بافت های طبیعی رشد می کنند. آنها در مردان شایع تر از زنان هستند.

مطلب پیشنهادی : علل و عومل بروز سندرم روده کوتاه

میزان شیوع هامارتوما

در حالی که برخی از آنها ارثی هستند، هیچ کس به طور قطع نمی داند که چه چیزی باعث بسیاری از این رشدها می شود. بسیاری از مردم هرگز در مورد هامارتوما نشنیده اند، اما آنها تومورهای نسبتاً شایعی هستند. هامارتوم های ریه شایع ترین نوع تومور خوش خیم ریه هستند و تومورهای خوش خیم ریه نسبتاً شایع هستند. هامارتوم پستان مسئول تقریباً ۵ درصد توده های خوش خیم پستان است.

هامارتوما ممکن است هیچ علامتی ایجاد نکند یا به دلیل فشار بر اندام ها و بافت های مجاور باعث ناراحتی شود. این علائم بسته به محل هامارتوم متفاوت خواهد بود. یکی از رایج ترین “علائم” ترس است، زیرا این تومورها هنگام یافتن، به خصوص در آزمایش های تصویربرداری می توانند بسیار شبیه سرطان به نظر برسند.

بر خلاف تومورهای بدخیم (سرطانی)، هامارتوم ها معمولاً به سایر مناطق بدن انتشار نمی یابند. با توجه به موقعیت مکانی آنها می توانند با اعمال فشار بر سازه های مجاور آسیب وارد کنند. همچنین توجه به این نکته مهم است که افراد مبتلا به بیماری کاودن (سندرمی که در آن افراد هامارتوم های متعدد دارند) بیشتر در معرض ابتلا به سرطان ها، به ویژه سینه و تیروئید هستند. بنابراین حتی اگر هامارتوم ها خوش خیم هستند، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است بخواهد یک معاینه کامل و احتمالاً مطالعات تصویربرداری برای رد وجود سرطان انجام دهد.

دلایل بروز هامارتوما

هیچ کس مطمئن نیست که چه چیزی باعث ایجاد هامارتوم می شود. اگرچه آنها در افراد مبتلا به برخی از سندرم های ژنتیکی مانند بیماری کاودن شایع تر هستند.

هامارتوما و سندرم کاودن

هامارتوما اغلب به عنوان بخشی از سندرم ارثی شناخته شده به عنوان بیماری کاودن رخ می دهد. یک جهش ژنتیکی اتوزومال غالب اغلب باعث بیماری کاودن می شود، به این معنی که اگر پدر یا مادر شما جهش را به ارث ببرند، احتمال اینکه شما نیز به آن مبتلا شوید حدود ۵۰ درصد است. علاوه بر هامارتوم های متعدد (مرتبط با نوعی جهش ژن PTEN)، افراد مبتلا به این سندرم اغلب به سرطان سینه، تیروئید و رحم مبتلا می شوند که اغلب در دهه ۳۰ و ۴۰ سالگی شروع می شود.

سندرم‌هایی مانند سندرم کاودن به توضیح اینکه چرا ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما باید تاریخچه کاملی از سرطان‌ها (یا سایر بیماری‌ها) که در خانواده شما وجود دارد داشته باشد، کمک می‌کند. در سندرم هایی مانند این، همه افراد به یک نوع سرطان مبتلا نمی شوند. اما احتمال ترکیبی از انواع خاصی از سرطان ها وجود دارد.

نحوه درمان و تشخیص هامارتوما

تشخیص هامارتوم به محل وقوع آن بستگی دارد. از آنجایی که در تصویربرداری ممکن است شبیه یک تومور بدخیم (سرطان) به نظر برسند، اغلب برای تایید تشخیص به بیوپسی نیاز است. گزینه های درمانی برای هامارتوم تا حد زیادی به محل تومور و اینکه آیا علائم ایجاد می کند یا خیر بستگی دارد. اگر هامارتوم ها علائمی ایجاد نمی کنند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است توصیه کند که تومور به حال خود رها شود و به مرور زمان بررسی شود.

 کلینیک شبانه روزی آریا را در اینستاگرام دنبال کنید

عمل جراحی

بحث های زیادی در مورد اینکه آیا هامارتوم ها باید با جراحی مشاهده شوند یا برداشته شوند، وجود داشته است. تشخیص معمولاً می‌تواند با ترکیبی از مطالعات تصویربرداری و بیوپسی با سوزن ظریف انجام شود و جراحی باید برای افرادی که علائم ناشی از تومور خود دارند یا افرادی که هنوز در مورد تشخیص شک دارند، اختصاص داده شود.

اقداماتی که در صورت نیاز برای هامارتوم های ریوی انجام می شود شامل برداشتن جزئیی (برداشتن تومور و یک بخشی از بافت اطراف تومور)، لوبکتومی (برداشتن یکی از لوب های ریه) یا پنومونکتومی (برداشتن ریه) است.

پیش آگهی هامارتوما

هامارتوم ها توده های غیرسرطانی هستند که می توانند در هر نقطه از بدن ظاهر شوند. در حالی که این تومورهای خوش خیم بی ضرر محسوب می شوند. می توانند به اندازه های زیادی رشد کنند و باعث فشار بر بافت های اطراف شوند. بسته به محل رشد خارجی یا داخلی، هامارتوم ها می توانند علائم جدی ایجاد کنند. اگر متوجه رشد غیرعادی شدید یا علائم توصیف شده را تجربه کردید، فوراً با پزشک خود مشورت کنید.